EKOSİSTEM ODAKLI ÜRETİM MERKEZİ

 

Projenin konusu, Bilgi Üniversitesinin Santral Kampüsünün Haliç kıyısında bulunan arazide ekosistem odaklı üretim merkezi tasarımıdır.         Ekosistem canlı ve cansız çevre faktörlerinin bütününe denir. Klasik dönem bilim anlayışında olduğu gibi ekolojik çalışmalarda determinist yaklaşımların ağır bastığı dönemlerde doğanın işleyişi ve ekolojik ilişkilerin basite indirgeyerek anlaşılabileceği anlayışı hakimdir. Ekosistemdeki dinamikler birçok parametreye bağlıdır. Bu girdiler o kadar çoktur ve değişkendir ki incelemek ve net bir kanıya varmak imkansızdır. Bu karmaşık sistem içine statik olmayan ve denetimsiz bir yapısallıkla yaklaşarak, mevcut ekosistem içinde çözünebilmesi ya da yeni bir sistemin içinde varolabilmesi amaçlanmıştır. Bu esnekliği sayesinde bu kaotik ekosisteme kendi kaotik varoluşuyla eklemlenebileceği düşünülmüştür.         Arazideki mevcut stad yapısının ve otoparkın büyük bir kısmı korunmuştur ve yapılaşma ona eklemlenmiştir. Gridel bir düzlem içinde sökülüp eklenebilir bu yapılaşmanın içinde mekanın strüktüründen faydalanarak gelişen ve insanın duyu ve deneyimleriyle şekillenen ağsı bir örgütlenme düşünülmüştür. Araziye dağılımda, üretimin kamusal alan içine yayılmasını sağlayarak üretimin kendisinin deneyimlenmesi ve farklı disiplinlere ait üretimlerin kesişmesi amaçlanmıştır. Çevresel faktörlere(mevcut spor faaliyetleri, üniversiteye bağlı kulüpler, yerel halk..) bağlı olarak bir takım programlı ve programsız mekanlar yaratılmıştır. Programsız mekanlarda; kitap okuyan biri için orası okuma mekanı, resim yapan biri için resim yapma mekanı, uyuyan biri için uyuma mekanıdır. Mekanda mimarın otoritesini azaltıp kullanıcıların mekanı eylemleriyle yeniden kurması ve mekanın program kurgusuna katılımda bulunması amaçlanmıştır.                               

Tasarım bir sonuç tasarımından ziyade bir süreç tasarımı olarak düşünülmüştür. Bu süreci temsil etmek için çizgi roman methodu tercih edilmiştir. Çizgi romanda bir köpeğin zamanda ve mekanda hareketi haritalanarak gösterilmiştir. Yapının denetimsiz oluşunu vurgulamak için köpek tercih edilmiştir. Hijyenik olmayan bir yapısallık düşünülmüştür; bir kuş gelip oraya yuva yapabilir, yapılar deforme olabilir, eskiyebilir, canlılar için sığınak yaratabilir, bitkiler duvarlarda çıkabilir. Tasarımın oraya ait olanlara olabildiğince müdahale etmeyip, kendisini de oraya ait olanlarla birlikte yeniden varetmesi amaçlanmıştır.       

​

 "... adanın üzerinde yürünmeyen ya da üzerine bina yapılmamış olan her metrekare, yapraklarıyla, çoluk çocuk tüm lorbaneryliler' in iplik yapıp dokudukları ipekleri ören küçük tırtılcıkların beslendikleri alçak ve yuvarlak tepeli hurbah ağaçlarına bırakılmıştı. Burada alacakaranlıkta tüm hava, bu küçük tırtılcıklarla beslenen küçük gri yarasalarla dolardı. Bu yarasalar çok fazla tırtılcık yer ama engellenmezlerdi; İpek dokumacıları gri kanatlı yarasaları öldürmeyi gerçekten de kötü bir kehanet olarak kabul ederler. Çünkü, eğer insanoğlu tırtılcıkların sırtından geçiniyorsa, elbette küçük yarasaların da bunu yapmaya hakkı var."

Ursula Le Guin, En Uzak Sahil, Yerdeniz Serisi